Tämä postaus on erinomainen tilaisuus kirjoittaa ISI-järjestelmästä, mitä lupasin ystävälleni hyvin pitkään. Mutta se on myös tilaisuus tarkastella, kuinka hyvin historia rimmaa (tai huono). Muutama vuosi sitten, noin kaksi, Näin sen huonekaluliikkeessä, luultavasti Kika, saksankielinen kirja Ignaz Semmelweisista. Se oli saksaksi, niin saksankielisissä maissa, luultavasti Itävallassa, se ei ollut myyty. Sitä minä teen, Vien kirjat, joita ei myydä huonekalukauppoihin. Halusin ostaa sen, mutta sitä ei voitu tehdä. Pidin sitä kädessäni murhaavien ajatusten kanssa, aivan kameroiden edessä. Kun menin toisen kerran pyytämään sitä, sitä ei enää ollut, he olivat laittaneet muita kirjoja tai en tiennyt mistä etsiä sitä enää. kadun sitä nytkin. En ole lukenut saksalaista kirjaa vähään aikaan, Lisäksi Ignaz Semmelweisin tarina on erittäin tuskallinen ja osoittaa, miten tiede toimii, varsinkin lääketiede, mutta ei vain. Unkarilainen lääkäri Semmelweis (1818-1865) teki poikkeuksellisen löydön aikakaudella, jolloin bakteerit ja niiden aiheuttamat sairaudet olivat tuntemattomia (vaikka käsitykset niiden olemassaolosta ovat peräisin keskiajalta, mustan kuoleman ajoilta). Ensimmäiset mikroskoopit olivat tuoneet esiin joitain pieniä organismeja, jotka vajosivat vedessä, mutta silti tartuntataudit aiheuttivat…miasmit, virallisen tieteen mukaan.
Mitä Semmelweis tekee?? Observă ca în spitale, äitiyskuolleisuus oli 3 kertaa useammin kuin kätilön kanssa synnyttäessä. Lapsikuume oli näiden naisten kuolinsyy, ja pesemällä käsiä erikoisliuoksella (triviaalia nyt, perustuu klooriin), hänen kehittämä, sen esiintyvyys on vähentynyt alle 1%. Ignaz kirjoitti siitä myös kirjan. Ja julkaistu. Mutta mitä väliä sillä on? Hänen aikansa lääketieteen eliitti pilkkasi häntä. Hän sai hermoromahduksen ja päätyi mielisairaalaan, unde după 14 päivänä hän kuoli vartijoiden antamien pahoinpitelyjen aiheuttamaan kuolioon.
Pare dincolo de tragedie? Kohtalon ironia, kuolla siihen, minkä olisit käytännössä voinut estää! Miltä maailma näytti ennen antibiootteja? Ce însemna atunci o infecție? Kauhuelokuvien meikit ovat nyt naurettavia verrattuna todellisuuteen silloin.
Näin se menee, jos yrittää tehdä hyvää, jos keksit uusia ideoita. Itsemurha tai hulluus. En tiedä kumpi on pahempaa. Mutta tuskallisinta on, että on vaikutusvaltaisia ihmisiä, jotka pilkkaavat lääkäriä, joka vain sanoo, että se on mahdollista, mitä hän oppi yliopistossa, mutta myös jokapäiväisestä käytännöstä, vähentää virusinfektion vakavien vaikutusten esiintyvyyttä hallitsemalla tulehdusta. Tarkoitan, älä tee löytöjä, vaan soveltamaan koulussa oppimaasi. Mitä tohtori Groșan tekee?, ehkä muiden aineiden kanssa, joilla on samanlainen vaikutus, jotkut lääkärit Afrikassa luultavasti tekevät, Intia tai muut maat ilman vaatimuksia, unde se pare că efectele covid nu sunt atât de dureroase ca la noi. Kyse ei ole vain siitä, että siellä on enemmän nuoria, e mai cald etc. Yhteisön hoito on siellä paljon vahvempaa, muiden tekijöiden lisäksi. Moașele din poveste adică… Și nu atâtea somități care sa spună medicilor și farmaciștilor ce să facă în cele mai mici amănunte cazul unui virus de răceală muntant. Asta în condițiile în care ieri l-am auzit pe Andrei Baciu că nu știa că există substanțe care ar putea combate furtuna citokinică.
„În atenția colegilor din presa, un pont de investigație:
Cum știi că un medic e cu adevărat un cercetător și nu un impostor care se plimbă pe la televizor pretinzând că are un tratament minune?
Hyvin yksinkertainen. Trebuie să aibă în CV publicații științifice, adică articole cu câteva caracteristici obligatorii:
1. Idee originală și protocol de cercetare
2. Studii în condiții controlate strict
3. Tarkistetut johtopäätökset
4. Opinii ale altor medici reputați, într-un proces numit „peer review” care certifică calitatea știintifică a materialului.
Am căutat de curiozitate să vad care e activitatea științifică a doamnei Flavia Groșan, esimerkiksi.
Am găsit un singur articol din 2011, publicat în Jurnalul de Chimioterapie Microbială Oxford. Se ei ole hänen opiskelunsa, ci al unui medic din străinătate. La care ea a participat, alături de alte câteva zeci de cadre medicale, din care destui români.
În el, medicii au dat două antibiotice pacienților cu pneumonie și au urmărit efectele. Doamna Groșan a avut probabil câțiva pacienți înrolați și a trimis datele cercetătorilor din străinătate care au scris articolul.
https://academic.oup.com/…/66/suppl_3/iii19/669346…
Asta e activitatea ei științifică într-o publicație reputată globală pe care am putut s-o găsesc. E menționată la „și alții care ne-au ajutat” într-un singur articol. Nu mă îndoiesc însă că mai are și alte articole publicate în România, căci aici avem o groază de reviste medicale de nișă, cu impact științific real de obicei redus.
Însă ca om de știință reputat și care contează… ei bine, putem spune destul de simplu că doamna Groșan nu a depășit Bihorul în mod semnificativ.
Deci, dragi colegi din presă, silta: Dacă vreți să aflați câte parale face în lumea științifică unul dintre medicii care apar la televizor, căutați-i numele în Google Scholar. E varianta motorului de căutare care indexează articolele științifice care contează cu adevărat. Mai sunt utile și PubMed sau ResearchGate.
Vă las plăcerea să descoperiți acolo și operele științifice ale Adinei Alberts, esimerkiksi. Vihje: se tulee olemaan erittäin vaikeaa…)
Cu plăcere.”
