Dit bericht is een uitstekende gelegenheid om over het ISI-systeem te schrijven, wat ik een vriend al heel lang heb beloofd. Maar het is ook een kans om te bekijken hoe goed de geschiedenis rijmt (of slecht). Een paar jaar geleden, ongeveer twee, Ik zag het in een meubelwinkel, waarschijnlijk Kika, een boek in het Duits over Ignaz Semmelweis. Het was in het Duits, dus in Duitstalige landen, waarschijnlijk in Oostenrijk, het was niet verkocht. Dat is wat ik doe, De boeken die niet worden verkocht, neem ik mee naar meubelwinkels. Ik wilde het kopen, maar het kon niet. Ik hield het in mijn hand met moorddadige gedachten, vlak voor de camera's. Toen ik voor de tweede keer ging, ging ik erom vragen, het was niet meer, ze hadden andere boeken neergezet of ik wist niet meer waar ik het moest zoeken. Ik heb er zelfs nu spijt van. Dat ik al een tijdje geen Duits boek meer heb gelezen, daarnaast is het verhaal van Ignaz Semmelweis erg pijnlijk en laat het eigenlijk zien hoe wetenschap werkt, vooral de medische wetenschap, maar niet alleen. De Hongaarse arts Semmelweis (1818-1865) deed een buitengewone ontdekking in een tijdperk waarin ziektekiemen en de manier waarop ze ziekten veroorzaken onbekend waren (hoewel ideeën over hun bestaan dateren uit de Middeleeuwen, vanaf het moment van de zwarte dood). De eerste microscopen hadden enkele kleine organismen in beeld gebracht die in het water rondzwierven, maar toch werden infectieziekten veroorzaakt door... miasma's, volgens de officiële wetenschap.
Wat doet Semmelweis?? Observă ca în spitale, moedersterfte bedroeg 3 keer vaker voor dan bij een bevalling met verloskundige. Kraamvrouwenkoorts was de doodsoorzaak van deze vrouwen, en door de handen te wassen met een speciale oplossing (triviaal nu, op basis van chloor), door hem ontwikkeld, de incidentie ervan is teruggebracht tot minder dan 1%. Ignaz schreef er ook een boek over. En gepubliceerd. Maar wat maakt het uit? Hij werd belachelijk gemaakt door de medische elite van die tijd. Hij kreeg een zenuwinzinking en belandde in een gekkenhuis, unde după 14 Dagen stierf hij als gevolg van gangreen veroorzaakt door de mishandeling door de bewakers.
Pare dincolo de tragedie? De ironie van het lot, om te sterven aan wat je praktisch had kunnen voorkomen! Hoe de wereld eruit zag vóór de antibiotica? Ce însemna atunci o infecție? De make-up voor horrorfilms van nu is belachelijk vergeleken met de realiteit van toen.
Zo gaat dat als je probeert goed te doen, als je met nieuwe ideeën komt. Zelfmoord of waanzin. Ik weet niet wat erger is. Maar het meest pijnlijke is dat er invloedrijke mensen zijn die een dokter belachelijk maken die alleen maar zegt dat het mogelijk is, wat hij op de universiteit leerde, maar ook uit de dagelijkse praktijk, de frequentie van ernstige gevolgen van een virale infectie verminderen door ontstekingen onder controle te houden. Ik bedoel, kom niet met ontdekkingen, maar om toe te passen wat je op school hebt geleerd. Wat doet Dr. Groșan?, misschien met andere stoffen met vergelijkbare effecten, sommige artsen in Afrika doen dat waarschijnlijk, India of andere landen zonder claims, unde se pare că efectele covid nu sunt atât de dureroase ca la noi. Het is niet alleen zo dat er meer jonge mensen zijn, e mai cald etc. De gemeenschapszorg is daar veel sterker, dan andere factoren. Moașele din poveste adică… Și nu atâtea somități care sa spună medicilor și farmaciștilor ce să facă în cele mai mici amănunte cazul unui virus de răceală muntant. Asta în condițiile în care ieri l-am auzit pe Andrei Baciu că nu știa că există substanțe care ar putea combate furtuna citokinică.
„În atenția colegilor din presa, un pont de investigație:
Cum știi că un medic e cu adevărat un cercetător și nu un impostor care se plimbă pe la televizor pretinzând că are un tratament minune?
Heel eenvoudig. Trebuie să aibă în CV publicații științifice, adică articole cu câteva caracteristici obligatorii:
1. Idee originală și protocol de cercetare
2. Studii în condiții controlate strict
3. Geverifieerde conclusies
4. Opinii ale altor medici reputați, într-un proces numit „peer review” care certifică calitatea știintifică a materialului.
Am căutat de curiozitate să vad care e activitatea științifică a doamnei Flavia Groșan, Bijvoorbeeld.
Am găsit un singur articol din 2011, publicat în Jurnalul de Chimioterapie Microbială Oxford. Het is niet haar studie, ci al unui medic din străinătate. La care ea a participat, alături de alte câteva zeci de cadre medicale, din care destui români.
În el, medicii au dat două antibiotice pacienților cu pneumonie și au urmărit efectele. Doamna Groșan a avut probabil câțiva pacienți înrolați și a trimis datele cercetătorilor din străinătate care au scris articolul.
https://academic.oup.com/…/66/suppl_3/iii19/669346…
Asta e activitatea ei științifică într-o publicație reputată globală pe care am putut s-o găsesc. E menționată la „și alții care ne-au ajutat” într-un singur articol. Nu mă îndoiesc însă că mai are și alte articole publicate în România, căci aici avem o groază de reviste medicale de nișă, cu impact științific real de obicei redus.
Însă ca om de știință reputat și care contează… ei bine, putem spune destul de simplu că doamna Groșan nu a depășit Bihorul în mod semnificativ.
Dec, dragi colegi din presă, een brug: Dacă vreți să aflați câte parale face în lumea științifică unul dintre medicii care apar la televizor, căutați-i numele în Google Scholar. E varianta motorului de căutare care indexează articolele științifice care contează cu adevărat. Mai sunt utile și PubMed sau ResearchGate.
Vă las plăcerea să descoperiți acolo și operele științifice ale Adinei Alberts, Bijvoorbeeld. Tip: het zal heel moeilijk zijn...)
Cu plăcere.”
